Uzun tarihimiz boyunca biz insanlar ölülerimizi gömmek için çok yaratıcı yollar bulduk ve çok ayrıntılı mezarlar inşa ettik, ancak karşılaşılan en büyüleyici cenaze geleneklerinden biri Asya'nın 'Asılan Tabutları'. Çoğunlukla güneybatı Çin'de, aynı zamanda Filipinler ve Endonezya'da da bulunan bu mezarlar, kelimenin tam anlamıyla bir uçurumun kenarında, genellikle içinden nehir geçen bir vadide havada asılı gibi görünen tabutlardır.
Tabutları asma geleneği, merkez Çin’de, çoğunlukla da Himalaya eteklerinden Çin’in doğu kıyılarına doğru akan büyük Yangzte Nehri’nin güneyindeki izole ve ulaşılması neredeyse imkansız olan vadilerinde bulunmaktadır.
Tabutlar hem mağaralarda hem de kayalıklarda birçok farklı şekilde durmaktadır, ancak aşağıdan bakılarak ayırt edilmeleri oldukça zordur.
Tabutlar Neden Asılıyordu?
Yuan Hanedanlığı'nda (MÖ. 1279-1368) Li Jing adlı Çinli bir beyefendiden bir kez içgörü geldiğinde, 'Yunnan'ın Kısa Günlükleri'nde, ' Yükseğe dikilmiş tabular uğurludur' diyor. Ne kadar yüksekse, ölüler için o kadar elverişlidir. Ve tabutları daha asıldıkran sonra erken yere düşenler daha talihli kabul ediliyordu .
Büyük bir yüksekliğe gömülmek, tanrılara daha yakın olmayı, tabutta oturanı göğe yaklaştırmayı da sembolize edebilirdi. Ayrıca Bo Halkı, yıllarca süren savaşlar, huzursuzluklar, mahsul kıtlığı ve doğal afetlerle dolu bazı sıkıntılı zamanlar yaşadı. Belki de öbür dünyada huzur ve sükuneti özlediler ve doğanın güzelliğiyle çevrili bir sonsuzluk geçirmeyi dört gözle beklediler.
Çeviren ve düzenleyen: Tuğçe Genoğlu
Tabutları asma geleneği, merkez Çin’de, çoğunlukla da Himalaya eteklerinden Çin’in doğu kıyılarına doğru akan büyük Yangzte Nehri’nin güneyindeki izole ve ulaşılması neredeyse imkansız olan vadilerinde bulunmaktadır.
Tabutlar hem mağaralarda hem de kayalıklarda birçok farklı şekilde durmaktadır, ancak aşağıdan bakılarak ayırt edilmeleri oldukça zordur.
Tabutlar Neden Asılıyordu?
Yuan Hanedanlığı'nda (MÖ. 1279-1368) Li Jing adlı Çinli bir beyefendiden bir kez içgörü geldiğinde, 'Yunnan'ın Kısa Günlükleri'nde, ' Yükseğe dikilmiş tabular uğurludur' diyor. Ne kadar yüksekse, ölüler için o kadar elverişlidir. Ve tabutları daha asıldıkran sonra erken yere düşenler daha talihli kabul ediliyordu .
Büyük bir yüksekliğe gömülmek, tanrılara daha yakın olmayı, tabutta oturanı göğe yaklaştırmayı da sembolize edebilirdi. Ayrıca Bo Halkı, yıllarca süren savaşlar, huzursuzluklar, mahsul kıtlığı ve doğal afetlerle dolu bazı sıkıntılı zamanlar yaşadı. Belki de öbür dünyada huzur ve sükuneti özlediler ve doğanın güzelliğiyle çevrili bir sonsuzluk geçirmeyi dört gözle beklediler.
Çeviren ve düzenleyen: Tuğçe Genoğlu
- Gökkurt Sözlük