Bu ebeveynlik boyutunda anne ve baba, çocuklarına karşı sınırlayıcı, cezalandırıcı bir tutum sergiler ve fazla kontrolcüdürler. Çocuk katı kurallar ve disiplin ile büyür. Sürekli baskı altındadır ve ebeveyninden duyarlı davranışlar göremez. Bu stilde çocukların gereksinim ve beklentileriyle onları yetiştirenlerin istekler ve talepleri arasında bir denge söz konusu değildir. Ebeveynlerin katı kurallar koymasına karşın bu kurallar genellikle mantıklı değildir ve çocuk bu kuralları sorgulamak istediğinde ebeveyninden aldığı yanıt “Çünkü öyle olmasını istedim!” şeklindedir. Anne ve baba, çocuğundan sorgusuz sualsiz itaat bekler. Aşırı disiplinin ters etki yapması da olağandır. Örneğin çocuk, başkaldıran ve isyankar bir kişiliğe sahip olabilir. Böyle bir ilişki çerçevesinde büyüyen çocuklar, yetişkinliğinde sosyal açıdan yetersizlik çekebilir, zayıf iletişim becerilerine sahip olabilirler. Çoğunlukla mutsuz, kaygılı hissetmelerinin yanında kendilerini suçlama eğilimi ve intihar riski de yüksektir.
Dünya'da bir Türk'e ancak bir Türk denktir.- Gökkurt Sözlük