şeraffetin kaya'nın diyarbakır'da işkence adlı kitabında esat oktay yıldıran şöyle anlatılıyor :

"siz apocu'sunuz, belki de değilsiniz, ama onlara yardım ettiniz, ben, babam da olsa acımam. milletvekili, bakan, general tanımam. bu cezaevinin kapısından giren artık benim ellerimdedir. yukarıda allah, burada ben varım. adamı döverim, söverim, asarım, öldürürüm de. bana bu görevi kenan evren paşam verdi. onlar beni yetkilendirdi. kıbrıs'ta da beraber çalıştık. orada rumlar'ı astım, kestim, elimi karılarının a .. soktum. bana git diyarbakır'daki bölücüleri terbiye et dediler. yetki verdiler. ben edebiyattan anlamam, ben dayaktan anlarım. benim koyduğum kurallara uymayan ceza görür ve ben affetmem. kimseden de korkmam. diyarbakır' da silahsız geziyorum. yüzbaşı işkence yapıyor diyorlar, doğrudur, işkence yapıyorum. türklük için yapıyorum. bunu komutan da biliyor. savcılar, yargıçlar da biliyor. buraya giren adamın ölünceye kadar tahliye olmasını istemem. tahliye kararı verecek savcı yı da hakimi de s ... neler döndüğünü biliyoruz. bunu bilesiniz ki, ben yaptıklarımla türklüğün şerefini koruyorum."